من دلم میخواهد

          خانه ای داشته باشم پردوست

       گنج هر دیوارش دوستانم بنشینند آرام

گل بگو گل بشنو

هر که می خواهد، وارد خانه پر عشق و صفامان گردد

یک سبد بوی گل سرخ به ما هدیه دهد

شرط وارد گشتن، شتشوی دلهاست

شرط آن ، داشتن یک دل و بی رنگ و ریاست

بر درش برگ گل می کوبم،

روی آن با قلم سبز بهار

می‏نویسم ای یار:

         خانه‏ی دوستی ما اینجاست!

تا که عباس نپرسد دیگر:

                           خانه‏ی دوست کجاست؟!